با وجود این همه رسوایی و خودخواهی‌ام            هم کنارم ماندی و هم می‌کنی همراهی‌ام

با خـودم گـفـتم من آلـوده را رد می‌کنی            ذوالکرم بودی و دیدم واقعاً می‌خواهی‌ام

رحمت موصوله‌ات حتی به من هم می‌رسد            با وجـود این همه کم کاری و کوتاهی‌ام

هر چه می‌گردم فقط حُبّ تو پیدا می‌شود            بین اشـعار و نـماز و روزه و مـداحی‌ام

گر به قول اهل غفلت روضه‌ها گمراهی است            تا خود محشر به دنبال همین گمراهی‌ام

مادرت با خـط زیبای خـودش روز ازل            سر در این سینه‌ام حک کرده "ثاراللهی‌ام"

بـا تـوکّـل بـر خـدا و بـا دعـای مـادرت            اربعـین، سوی حـرم پـای پـیاده راهی‌ام

در روایت آمده مـاهی برایت گریه کرد            پس بدون اشک هایم پست تر از مـاهی‌ام

من چه می‌فهمم چه آمد بر سرت در علقمه؟!            در بسـاط روضه‌ات در اوج نا آگاهی‌ام